Uważność - jak wpływa na dobre samopoczucie?

W świecie, w którym jesteśmy bombardowani „większym, szybszym, lepszym”, nie jest zaskakujące, że możemy skupić się na idei samodoskonalenia i dać się zwieść przekonaniu, że musimy być „lepsi”, aby być szczęśliwym, zdrowy, odnoszący sukcesy i kochany.

Spojrzmy prawdzie w oczy; większość z nas zna powszechne przekonanie, że powinniśmy się w jakiś sposób poprawić. Być może próbowaliśmy niezliczonych sposobów, aby zmienić siebie poprzez dietę, ćwiczenia, terapie i osiągnięcia - lub praktykując takie rzeczy, jak joga, uważność i medytacja.

Właściwie to był przede wszystkim powód, dla którego przyciągnęło mnie praktykowanie uważności i medytacji.

Jako samodoskonalący się „ćpun samodoskonalenia” również wierzyłem, że gdybym po prostu „w jakiś sposób” stał się lepszy, nie musiałbym już dłużej doświadczać cierpienia, które kryje się pod moimi własnymi zmartwieniami, lękami i ocenami tego, kim jestem i moje miejsce w dzisiejszym świecie.

Dlatego niedawno odkryłem, jak szkodliwe może być to pojęcie „samodoskonalenia” dla doświadczania prawdziwego zdrowia i dobrego samopoczucia oraz jak może być po prostu kolejnym sposobem na odwrócenie bolesnych uczuć wynikających ze strachu przed byciem wystarczająco dobrym. - nie mieć dość - lub po prostu nie być wystarczająco godnym.

Proszę, nie zrozum mnie źle, wierzę w rozwój i wewnętrzną pracę. Jak jednak możemy uczyć się o sobie i wzrastać bez chęci bycia lepszymi od tego, kim lub czym jesteśmy w tej chwili?

Dowiedz się, w jaki sposób „Siedem Attitudinal Qualities of Mindfulness” w programie Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR) opracowanym przez Jona Kabata-Zinna w 1979 r. Na Uniwersytecie Massachusetts Center for Mindfulness, może pomóc ci pielęgnować poczucie poprawy siebie. teraz - tak jak ty.

Siedem cech postawy uważności

1. Umysł początkującego - Nie zdajemy sobie sprawy, że przez większość czasu patrzymy na siebie jedynie oczami naszych przeszłych doświadczeń i nawykowych wzorców emocjonalnych, które stoją na naszej drodze do odkrywania czegoś nowego o sobie.

Umysł początkującego pozwala ci zobaczyć siebie poza samoograniczającymi się percepcjami.

Pomyśl o tym…*

Czy kiedykolwiek powiedziałeś: „Tak właśnie jestem” jako sposób na uniknięcie okazji do zmiany?

A co by było, gdybyś mógł spojrzeć na siebie świeżymi, nowymi oczami i rozszerzyć swój pogląd na siebie poza to, kim myślisz, że jesteś?

W jaki sposób kultywowanie umysłu początkującego pomogłoby ci w pokonywaniu przeszkód, które mogą stać na twojej drodze do odkrywania siebie?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, jak umysł początkującego czuje się w ciele fizycznym, psychicznym i emocjonalnym. Poznaj bliżej tę cechę i pozwól jej pokazać świat nowych możliwości.

2. Brak oceniania - Ludzi wprowadza w błąd przekonanie, że samoocena i ostra krytyka są skutecznym sposobem motywowania osobistej zmiany lub rozwoju. Mamy tendencję do nienaturalnego zmuszania się do uległości za każdym razem, gdy coś psujemy.

Umysł wolny od osądzającej krytyki da nam przestrzeń do popełniania błędów i podejmowania ryzyka.

Pomyśl o tym…*

Jak często mówisz do siebie osądzającym tonem, zwłaszcza jeśli chodzi o zmianę lub popełnienie błędu?

A co by było, gdybyś zamiast tego mógł spotkać się z dobrocią i współczuciem?

Jak kultywowanie tego nieosądzającego umysłu wpłynęłoby na twoją zdolność do zmiany, zwłaszcza w trudnych czasach?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, co czuje umysł wolny od osądów w ciele fizycznym, mentalnym i emocjonalnym. Poznaj bliżej tę cechę i pozwól, aby nauczyła cię mocy kochającej dobroci i współczucia.

3. Cierpliwość - Nic dziwnego, że wiele osób żyje w świecie natychmiastowej satysfakcji i cierpi z powodu mentalności „CHCĘ (wypełnić puste miejsce) TERAZ”, w wyniku której brakuje cierpliwości i poświęcenia potrzebnego do zmiany może się to zdarzyć z czasem. Cierpliwość; pozwala rozwijać się życiu - w swoim własnym czasie.

Pomyśl o tym…*

Czy czujesz się zniechęcony, gdy uważasz, że sprawy nie postępują wystarczająco szybko?

Co by było, gdyby nie było harmonogramu, jeśli chodzi o uzyskanie tego, czego chcesz? A co by było, gdyby każdy twój krok był przepojony cierpliwością?

Jak pielęgnowanie tej cechy cierpliwości zmieniłoby sposób, w jaki oceniasz swój sukces i poziom zadowolenia w tej chwili?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, jak odczuwa się cierpliwość w swoim fizycznym, mentalnym i emocjonalnym ciele i pozwól jej nauczyć się zwalniać, gdy szybko posuwasz się naprzód.

4. Bez wysiłku - Codziennie bombarduje nas przekaz, że szczęście pochodzi z czegoś zewnętrznego. Nic więc dziwnego, że większość z nas jest uwięziona w ciągłym cyklu dążeń, by pod koniec dnia czuć się niezadowolonym lub niespełnionym.

Brak wysiłku to cecha umysłu, która inspiruje nas do robienia postępów i rozwoju, doceniając wszystko, co mamy teraz.

Pomyśl o tym…*

W jakim stopniu Twoje szczęście zależy od zewnętrznych bodźców?

A jeśli twoje szczęście nie zależy od tych zewnętrznych rzeczy?

A co, jeśli cokolwiek to jest, do czego dążysz, nie było siłą napędową tego, dlaczego robisz to, co robisz?

W jaki sposób kultywowanie tej cechy braku zmagań pomogłoby ci w lepszym samopoczuciu teraz, tak jak jest?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, jak odczuwa się brak zmagań w swoim fizycznym, psychicznym i emocjonalnym ciele i pokażę ci, jak uzyskać dostęp do radości, której doświadcza się od wewnątrz.

5. Przyjęcie - W przekonaniu o samodoskonaleniu często przeplatają się wątki dezaprobaty. Akceptacja siebie pozwala na akceptację osoby, którą jesteś, bez względu na to, co uważasz za złe.

Pomyśl o tym…*

Czy kiedykolwiek chciałeś po prostu pozbyć się określonej cechy, cechy lub nawyku, które posiadasz?

A co by było, gdybyś mógł w pełni zaakceptować siebie takim, jakim jesteś w tej chwili?

W jaki sposób kultywowanie tej cechy akceptacji pomogłoby ci teraz poczuć się lepiej?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, jakie uczucie akceptacji siebie odczuwasz w swoim fizycznym, psychicznym i emocjonalnym ciele, i pozwól, aby nauczyło Cię to, jak zachować spokój ze sobą, takim jakim jesteś.

6. Odpuszczanie - Nasza energia i zasoby wyczerpują się, gdy jesteśmy zaabsorbowani chęcią poprawy, zmiany lub ciągłej próby naprawienia siebie. Akcja „odpuszczania” stwarza przestrzeń potrzebną do zapraszania nowych pomysłów do naszego życia i mądrości pozwalającej odpuścić stare rzeczy.

Pomyśl o tym…*

Jeśli chodzi o chęć poprawy, czy jest w twoim życiu coś, czym jesteś zajęty?

Ile czasu, energii i środków Ci to zabiera?

A co by było, gdybyś mógł to odpuścić choćby na minutę?

W jaki sposób kultywowanie tej cechy puszczania pomogłoby ci w uzyskaniu wystarczającej przestrzeni, aby iść naprzód?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, jak odczuwa się odpuszczanie w swoim fizycznym, psychicznym i emocjonalnym ciele i pozwól mu nauczyć się być wolnym.

7. Zaufanie - Łatwo jest zapomnieć o naszej wewnętrznej dobroci i mądrości, która jest dla nas w każdej chwili. Zaufanie daje pewność, że jesteś zasadniczo dobry bez względu na wszystko.

Pomyśl o tym…*

Czy strach lub niepewność stoją na twojej drodze do dobrego samopoczucia w tej chwili?

A co by było, gdybyś mógł ufać, że bez względu na to, co zrobiłeś lub kim jesteś, jesteś całkowicie w porządku i zasadniczo dobry?

Czytaj więcej: Obrażenie się jest wyborem - poznaj swoją wewnętrzną siłę

W jaki sposób kultywowanie tej jakości zmieni twój związek z sobą i co myślisz, że możesz zrobić?

Poświęć teraz chwilę, aby zbadać, co czuje zaufanie w twoim fizycznym, psychicznym i emocjonalnym ciele i niech pokaże ci, jak być pewnym siebie, bez poprawy.

Uważność nie jest rozwiązaniem do końca, ani nie pozbędzie się z dnia na dzień wszystkich naszych niepewności i zmartwień związanych z tym, kim myślimy, że jesteśmy i jakie jest nasze miejsce w świecie.

Jednak przez celową pracę i kultywowanie takich cech uważności, jak; umysł początkującego, nie oceniający, cierpliwy, nie dążący, akceptacja, odpuszczanie i zaufanie, możemy nauczyć się wychodzić z chomikowego koła samodoskonalenia do świata całości i kompletności, stojąc dokładnie tam, gdzie jesteśmy.

Podobne posty

Pokaż wszystkie